زندگی میدان مسابقه ای است!

زندگی را میتوانید به یک میدان مسابقه تشبیه کنید. اصلا یک بازی فوتبال! یعضی بازی ها مثل دربی پرسپولیس و استقلال برای هر دو تیم سخت است و از آنطرف بازی های آسانی هم مانند بازی با تیم های ته جدولی برای این دو تیم وجود دارد. هر وقت که این دو تیم میخواهند با هم بازی کنند تمام بازیکنان استرس میگیرند و خودشان را میبازند در حالی که اگر اصلا برایشان مهم نباشد که تیم رو به رو چه تیمیست و با چه تیمی میخواهند بازی کنند مطمئن باشید این بازی هم مثل همه ی بازی های دیگر خواهد بود برای هر دو تیم.

روایتی دیگر را در ادامه مطلب بخوانید ...

 
اینجا: میدان مسابقه زندگیست ...

وزنه دیگری روبروی شما قرار می دهند که نسبت به وزنه های قبلی که به راحتی بلند می کردید افزایش وزن کم و استانداردی دارد. این موضوع دلگرمتان می کند و تمامی نگرانیتان به یکباره از بین می رود. شما حتماً از پس بلند کردن این وزنه برخواهید آمد.
با اطمینان و اعتماد به نفس به سوی آن پیش می روید و به راحتی بلندش می کنید. می دانستید موفق می شوید.
خوب.

داستانی که شنیدید واقعی بود. آیا می دانستید؟
این دو وزنه یکی بودند؟
یعنی وزنی برابر داشتند.

یک سوال:
معیار سنجش وزن این وزنه ها چیست؟ ترازو؟
این وزنه ها واقعاً چقدر سنگین هستند؟ چه کسی می تواند به این سوال جواب بدهد؟
به اندازه ای که شما آن ها را سنگین فرض می کنید.

حالا بیایید به جای این وزنه ها مشکلاتمان را قرار دهیم.
مشکلاتی که قرار است از سر راهمان برداریم.
باور ما چیست؟
آیا باور داریم که توانایی بلندکردن موانع و مشکلات را از سر راهمان داریم؟ یا یقین داریم که هرگز قدرت مقابله با آن ها را نخواهیم داشت پس بهتر است که حتی زحمت تلاش کردن را هم به خودمان ندهیم.
می بینید؟
واقعیت مسائل همانطوری هستند که ما به آن ها نگاه می کنیم.
مشکلات همان قدر بزرگ هستند که ما فکر می کنیم.
ما همانقدر قدرتمند هستیم که می پنداریم.
پس زندگی ما را چه چیز می سازید.
چیزی به غیر از باورهای ما؟

مشکلی برای شما پیش می آید. گمان می کنید بدبخت ترین موجود روی کره زمین هستید و دیگر بدتر از این نمی شود و این مشکل هرگز حل نخواهد شد.
در جمع دوستانتان مشکلتان را مطرح می کنید. می بینید که دوستانتان مشکلاتی چندین برابر بزرگ تر و سخت تر از آن را بیان می کنند که فکرش را هم نمی کردید.
حالا احساس می کنید واقعاً خودتان خوشبخت ترید و این مشکل آنقدرها هم که فکرمی کردید بزرگ نیست و مثل اینکه راه حل­هایی هم دارد.
شما همان شخصیت چند ساعت پیش هستید و مشکل شما هم همان است. پس چه چیزی تغییر کرده است؟
شما نگرشتان را تغییر داده اید.
ما برای خوب فکر کردن به چه چیز نیاز داریم؟
جای تاسف است. برای غمگین بودن یک بهانه کوچک کافیست اما برای شاد بودن به دنبال جمع کردن هزار و یک علت هستیم.
قدرتمندی شما انتهایی ندارد.
نعمت های موجود در عالم بی نهایت و غیر قابل شمارشند.
خوشبختی ای که در انتظار شماست بی کران است.
و برای به دست آوردن همه اینها شما فقط یک کار باید انجام دهید.
بخواهید!
فقط بخواهید تا نعمت ها به زندگی شما سرازیر شوند.
باور نمی کنید؟
خداوند تمام اسباب سعادت را برای ما فراهم ساخته و فقط این یک کار را به عهده ما گذاشته.
جالب است که از انجام دادن همین یکی هم عاجزیم.
به هر حال...
این ما و این زندگیمان. هر طور می خواهیم فکر کنیم.
امتحانش مجانی است!

  :  www.skyqueen.blogfa.ir

نویسنده: ملیکا بهزادی